نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری روان‏شناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

2 دانشیار روان‏شناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

3 دانشجوی دکتری روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف ساخت و بررسی ساختار عاملی مقیاس رفتارهای آسیب‌زای تحصیلی در دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان دوره‌ی متوسطه‌ی اول شهر بوشهر بود. مشارکت کنندگان در پژوهش 503 دانش‌آموز دختر و پسر بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای احراز روایی پرسشنامه از روایی سازه (تحلیل عاملی تأییدی) و برای بررسی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی سازه‌ای در نرم‌افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. شاخص‌های نیکویی برازش مدل مذکور را تأیید کردند. نتایج پژوهش وجود چهار عامل اهمال‌کاری تحصیلی، بی‌صداقتی تحصیلی، نقض قانون تحصیلی و نافرمانی مقابله‌ای تحصیلی را در این مقیاس مورد تأیید قرار داد. شاخص‌های آلفای کرانباخ این مؤلفه‌ها نیز مطلوب محاسبه گردید. در مجموع مقیاس رفتارهای آسیب‌زای تحصیلی از همسانی درونی مطلوب و روایی مناسبی برخورداراست و می‌تواند در پژوهش‌های مرتبط با آسیب‌های تحصیلی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Construction and evaluation of psychometric properties of the scale of scale of academic destructive behaviors in students

نویسندگان [English]

  • Faramarz Kashkoli 1
  • Farhad Khormaei 2
  • Seyed Mehdi Poorseyed 3

1 Ph.D., in Educational Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran

2 Associate Professor, Educational Psychology Dept., Shiraz University, Shiraz, Iran

3 Ph.D. Student in Educational Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran

چکیده [English]

The aim of this study was to construct and investigate the factor structure of the scale of students' academic destructive behaviors. The research method was descriptive-correlation and the statistical population included all first grade high school students in Bushehr. Participants in the study were 503 male and female students who were selected by multi-stage cluster random sampling. Structural validity (confirmatory factor analysis) was used to determine the validity of the questionnaire and Cronbach's alpha coefficient and structural reliability in SPSS and AMOS software were used to assess the reliability. The goodness indicators confirmed the fit of the model. The results confirmed the existence of four factors of academic, academic dishonesty, academic status violations and academic oppositional defiant on this scale. Cronbach's alpha indices of these components were also considered favorable. In general, the scale of academic harmful behaviors has a good internal consistency and good validity and can be used in research related to academic injuries.

کلیدواژه‌ها [English]

  • academic destructive behaviors
  • academic procrasting
  • academic dishonesty
  • academic status violations
  • academic oppositional defiant
منابع
انجمن روان‌پزشکی آمریکا. (1392). متن تجدیدنظر شده‏ی راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی. ترجمه‏ی محمدرضا نیک‌خو و هامایاک آوادیس یانس. تهران: انتشارات سخن.
خامسان، احمد و امیری، محمد اصغر. (1390). بررسی تقلب تحصیلی در میان دانشجویان دختر و پسر. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، 6(1)، 53-61.
مقدس‌بیات، محمد. (1383). هنجاریابی مقیاس سنجش سهل‌انگاری تاکمن برای دانشجویان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.
میرز، لاورنس اس، گلن، گامست و گارینو، ا جی. (1399). پژوهش چند متغیری کاربردی (طرح و تفسیر). ترجمه‏ی شریفی حسن پاشا و همکاران. تهران: انتشارات رشد.
ودادیان، زهرا. (1390). اثربخشی گروه‌درمانی چند خانواده‌ای بر حل تعارض والدین و نوجوانان و کاهش مشکلات رفتاری فرزندان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد.
References
Achenbach, T. M., & Rescorla, L. (2001). ASEBA school-age forms & profiles: Aseba Burlington.
Association, A. P. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®): American Psychiatric Pub.
Bushweller, K. (1999). Student cheating: A morality moratorium? The education digest, 65(3), 4-11.
Carpentier, P.-J., Knapen, L. J., van Gogh, M. T., Buitelaar, J. K., & De Jong, C. A. (2012). Addiction in developmental perspective: influence of conduct disorder severity, subtype, and attention-deficit hyperactivity disorder on problem severity and comorbidity in adults with opioid dependence. Journal of addictive diseases, 31(1), 45-59.
Cizek, G. J. (1999). Cheating on tests: How to do it, detect it, and prevent it: Routledge.
Confer, J. C., Easton, J. A., Fleischman, D. S., Goetz, C. D., Lewis, D. M., Perilloux, C., & Buss, D. M. (2010). Evolutionary psychology: Controversies, questions, prospects, and limitations. American psychologist, 65(2), 110-126.
Cummings, E. M., Koss, K., & Davies, P. T. (2015). Prospective relations between family conflict and adolescent maladjustment: Security in the family system as a mediating process.Journal of Abnormal Child Psychology, 43, 503–515.
Cunningham, N. R., & Ollendick, T. H. (2010). Comorbidity of anxiety and conduct problems in children: Implications for clinical research and practice. Clinical child and family psychology review, 13(4), 333-347.
Erdemir, N. (2019). Determining the effect of reducing procrastination tendency on the academic achievement in physics course. International Journal of Educational Administration and Policy Studies, 11(1), 1-11.
Farran, B. (2004). Predictors of academic procrastination in college students. ProQuest Information & Learning.
Fergusson, D. M., John Horwood, L., & Ridder, E. M. (2005). Show me the child at seven II: Childhood intelligence and later outcomes in adolescence and young adulthood. Journal of child psychology and psychiatry, 46(8), 850-858.
Frick, P. J., & Morris, A. S. (2004). Temperament and developmental pathways to conduct problems. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 33(1), 54-68.
Greene, R.W. (2011). Collaborative problem solving. In R.C. Murrihy, A.D. Kidman. & T.H. Ollendick (Eds.) Clinical Handbook of Assessing and Treating Conduct Problem in Youth, 193-220. New York, NY.
Greene, R. W., Biederman, J., Faraone, S. V., Ouellette, C. A., Penn, C., & Griffin, S. M. (1996). Toward a new psychometric definition of social disability in children with attention-deficit hyperactivity disorder. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 35(5), 571-578.
Hussain, I., & Sultan, S. (2010). Analysis of procrastination among university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 1897-1904.
Jensen, L. A., Arnett, J. J., Feldman, S. S., & Cauffman, E. (2002). It's wrong, but everybody does it: Academic dishonesty among high school and college students. Contemporary Educational Psychology, 27(2), 209-228.
Kağan, M., Çakır, O., İlhan, T., & Kandemir, M. (2010). The explanation of the academic procrastination behaviour of university students with perfectionism, obsessive–compulsive and five factor personality traits. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2121-2125.
Kazdin, A. E. (2005). Parent management training: Treatment for oppositional, aggressive, and antisocial behavior in children and adolescents: Oxford University Press.
Kline, R. B. (2015). Principles and practices of structural equation modeling (4rd Eds.). New York: Guilford.
Lahey, B. B., & Loeber, R. (1994). Framework for a developmental model of oppositional defiant disorder and conduct disorder Disruptive behavior disorders in childhood (pp. 139-180): Springer.
Lengua, L. J. (2003). Associations among emotionality, self-regulation, adjustment problems, and positive adjustment in middle childhood. Journal of Applied Developmental Psychology, 24(5), 595-618.
Li San Y, Roslan. S.B. Sabouripour.F (2016). Relationship between Self-Regulated Learning and Academic Procrastination. American Journal of Applied Sciences, 13(4), 459.466.
Liu, J. (2004). Childhood externalizing behavior: theory and implications. Journal of child and adolescent psychiatric nursing, 17(3), 93-103.
Maughan, B., Pickles, A., Hagell, A., Rutter, M., & Yule, W. (1996). Reading problems and antisocial behaviour: Developmental trends in comorbidity. Journal of child psychology and psychiatry, 37(4), 405-418.
McCabe, D., & Trevino, L. K. (2002). Honesty and honor codes. Academe, 88(1), 37.
Muñoz-García, A., & Aviles-Herrera, M. J. (2014). Effects of academic dishonesty on dimensions of spiritual well-being and satisfaction: a comparative study of secondary school and university students. Assessment & Evaluation in Higher Education, 39(3), 349-363.
Murdock, T. B., Miller, A., & Kohlhardt, J. (2004). Effects of Classroom Context Variables on High School Students' Judgments of the Acceptability and Likelihood of Cheating. Journal of Educational Psychology, 96(4), 765.
Ozer, Z., & Yetkin, R. (2018). Walking through different paths: Academic self-efficacy beliefs and academic procrastination behaviors of pre-service teachers. Journal of Language and Linguistic Studies, 14(2), 89-99.
Romney, M. B., & Steinbart, P. J. (2003). Accounting information systems. Upper Saddle River, N.J., Prentice Hall.
Rusdi, S. D., Hussein, N., Rahman, N. A. D., Noordin, F., & Aziz, Z. Z. A. (2019). Academic Dishonesty among Tertiary Students in Malaysia. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 9(3), 512–520.
Snyder, C., & Pulvers, K. M. (2001). Dr. Seuss, the coping machine, and “Oh, the Places You’ll Go.” Coping with stress: Effective people and processes, (1) 3-29.
Steel, P., & Klingsieck, K. B. (2016). Academic procrastination: Psychological antecedents revisited. Australian psychologist, 51(1), 36-46.
Stringaris, A., Zavos, H., Leibenluft, E., Maughan, B., & Eley, T. C. (2012). Adolescent irritability: phenotypic associations and genetic links with depressed mood. American Journal of Psychiatry, 169(1), 47-54.
Wilkinson, J. (2009). Staff and student perceptions of plagiarism and cheating. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 20(2), 98-105.