بهرام ملکی؛ احمد علی پور؛ حسین زارع؛ فرهاد شقاقی
چکیده
زمینه: مطالعۀ عزت نفس یکی از فراوان‌ترین روش‌های مطالعۀ تفاوت‌های فردی در روانشناسی است. در سال‌های اخیر در نتیجۀ گسترش «مدل فرایند دوگانه[1]» که هم بر اهمیت فرایندهای خودکار وهم بر فرایندهای تأملی تأکید میکند، مطالعات روانشناسی شناختی توجه خود را معطوف معرفی دو نوع عزت نفس آشکار[2] و عزت نفس نا آشکار[3] نموده است. هدف: هدف ...
بیشتر
زمینه: مطالعۀ عزت نفس یکی از فراوان‌ترین روش‌های مطالعۀ تفاوت‌های فردی در روانشناسی است. در سال‌های اخیر در نتیجۀ گسترش «مدل فرایند دوگانه[1]» که هم بر اهمیت فرایندهای خودکار وهم بر فرایندهای تأملی تأکید میکند، مطالعات روانشناسی شناختی توجه خود را معطوف معرفی دو نوع عزت نفس آشکار[2] و عزت نفس نا آشکار[3] نموده است. هدف: هدف از اجرای تحقیق حاضر بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی (پایایی و روایی) مقیاس ترجیح حروف الفبای نام برای سنجش عزت نفس ناآشکار و انطباق آن با حروف الفبای زبان فارسی بود. روش: تحقیق حاضر یک مطالعۀ توصیفی از نوع همبستگی بود که بر روی نمونه‌ای 420 نفری (239 مرد و 181 زن) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انجام شد. در مرحلۀ اول پایایی مقیاس آیپیتی به روش دو نیمه کردن و آلفای کرونباخ و باز آزمایی به فاصلۀ 14 روز بر روی 280 آزمودنی به دست آمد و در مرحلۀ دوم به منظور بررسی روایی مقیاس آیپیتی، همزمان با اجرای آن، مقیاس‌های عزت نفس روزنبرگ، مقیاس عاطفۀ مثبت عاطفۀ منفی و مقیاس سلامت عمومی بر روی 140 آزمودنی اجرا شد. یافتهها: میزان همبستگی بین نمرات مقیاس آیپیتی به روش باز آزمایی 84/0 و ضرایب همسانی درونی آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن به ترتیب، 87/0 و 89/0 به دست آمد. همچنین همبستگی معنادار آیپیتی با مقیاس‌های سلامت عمومی (56/0)، عواطف مثبت (44/0)، عزت نفس روزنبرگ (30/0) و عواطف منفی (36/0-) نشان‌دهندۀ روایی همگرا و واگرای بالای مقیاس بود. نتیجهگیری: به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که روایی و پایایی مقیاس آیپیتی از شایستگی و کفایت لازم برای سنجش عزت نفس نا آشکار در جامعۀ ایرانی کردستان برخوردار است. با توجه به مناسب بودن شاخص‌های روان‌سنجی این مقیاس می‌توان گفت که این ابزار یک مقیاس مفید و مناسب برای ارزیابی عزت نفس نا آشکار در جوامع غیر بالینی است. همچنین تشابه نتایج گزارش‌شده در پژوهش حاضر با پژوهش‌های حاصل از زبان‌های خارجی حاکی از مناسب بودن برگردان زبان این مقیاس به فارسی است.
