سیده خدیجه امیریان؛ منصوره حاج حسینی؛ مینا نظامی؛ سیمین ابراهیمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر رواسازی مقیاس درگیری در بحث کلاسی در دانشجویان دانشگاه تهران بود. مقیاس درگیری در بحث کلاسی، بحث را در قالب یک پرسش و پاسخ گروهی مفهومسازی میکند که مستلزم ادراک از جو کلی یک کلاس و مشارکت افرادی است که درگیری دیگران را ارتقا میبخشند. این مقیاس، رفتار و تجارب افراد کلاس را در قالب چهار بعد اندازهگیری مهارتها، ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر رواسازی مقیاس درگیری در بحث کلاسی در دانشجویان دانشگاه تهران بود. مقیاس درگیری در بحث کلاسی، بحث را در قالب یک پرسش و پاسخ گروهی مفهومسازی میکند که مستلزم ادراک از جو کلی یک کلاس و مشارکت افرادی است که درگیری دیگران را ارتقا میبخشند. این مقیاس، رفتار و تجارب افراد کلاس را در قالب چهار بعد اندازهگیری مهارتها، اعتماد به خود، گشودگی در بحث و ادراک از جو کلی کلاس، اندازهگیری میکند. شرکتکنندگان 403 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران در مقاطع مختلف بودند که با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. شرکتکنندگان به پرسشنامههای درگیری در بحث کلاسی، درگیری تحصیلی، خودکارآمدی عمومی (GSES) و محیط یادگیری کلاس (CLC) که بهصورت آنلاین در اختیار آنها قرار گرفت، پاسخ دادند. دادهها در چند گام شامل تحلیل گویه، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تأییدی، محاسبه روایی همگرا، واگرا و پایایی موردبررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل گویه نشان داد تمام گویهها کفایت لازم را ازنظر ملاکهای توصیفی در نظر گرفته شده دارند. در تحلیل عاملی اکتشافی، حذف دو گویه و تحلیل مجدد بر روی گویههای باقیمانده منجر به شناسایی چهار عامل شد. تحلیل عاملی تأییدی نیز ساختار عاملی شناساییشده در تحلیل عاملی اکتشافی را تأیید کرد. شواهد نشان داد مقیاس درگیری در بحث کلاسی از روایی همگرا، واگرا و پایایی مناسبی برخوردار است.
