حسن جعفری؛ سمانه محمدپور؛ عزت اله قدم پور؛ مسلم قبادیان
چکیده
تشخیص و ارزیابی بدرفتاری روانشناختی، یک فرآیند بسیار مهم و دشوار در روان‌شناسی بالینی و تربیتی است، زیرا این پدیده نتایج رفتاری و روانشناختی متعددی بر قربانیان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های روانسنجی پرسشنامه بدرفتاری روانشناختی در ایران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بود. در این مطالعه 300 نفر از بیماران مبتلا به ...
بیشتر
تشخیص و ارزیابی بدرفتاری روانشناختی، یک فرآیند بسیار مهم و دشوار در روان‌شناسی بالینی و تربیتی است، زیرا این پدیده نتایج رفتاری و روانشناختی متعددی بر قربانیان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های روانسنجی پرسشنامه بدرفتاری روانشناختی در ایران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بود. در این مطالعه 300 نفر از بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه‌کننده به درمانگاه اعصاب و روان صدیق شهرستان خرمآباد از آبان تا اسفند ماه سال 1393 به روش دردسترس انتخاب شدند. جمعآوری داده‌ها با استفاده از نمونه‌برگ جمعیتشناختی، مقیاس بدرفتاری روانشناختی (AMI-24) و مقیاس خودگزارشی کودک‌آزاری (CASRS) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی تاییدی به روش مولفه‌های اصلی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که پرسشنامه بدرفتاری روانشناختی از پایایی و روایی لازم برخوردار بود. همچنین، ساختار عاملی نشان داد که 23 ماده و 5 عامل به خوبی بدرفتاری روانشناختی را ارزیابی می‌کنند. بنابراین، با توجه به این‌که پرسشنامه بدرفتاری روانشناختی ابزار مناسبی برای ارزیابی و اندازه‌گیری سابقه بدرفتاری روانشناختی در دوران کودکی است، میتوان پیشنهاد داد که از این پرسشنامه در پژوهش‌های شیوع‌شناسی در رابطه با بدرفتاری روانشناختی دوران کودکی و غربالگری‌های بالینی استفاده گردد.
