شکوفه موسوی؛ علی خدائی؛ امید شکری
چکیده
توانش یادگیری خودراهبر، که در پاسخ به تغییرات سریعِ جوامع مدرن، به مثابة یک مهارتِ بقا، نقش می‌آفریند، در بسیاری از کشورهای جهان، به عنوانِ یکی از هدف‌های اصلی آموزشی، تلقی می‌شود. بنابراین، این پژوهش با هدف تحلیل ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس یادگیری خودراهبر(Lounsbury & Gibson, 2006) در دانشجویان انجام شد. در این پژوهش پیمایشی ...
بیشتر
توانش یادگیری خودراهبر، که در پاسخ به تغییرات سریعِ جوامع مدرن، به مثابة یک مهارتِ بقا، نقش می‌آفریند، در بسیاری از کشورهای جهان، به عنوانِ یکی از هدف‌های اصلی آموزشی، تلقی می‌شود. بنابراین، این پژوهش با هدف تحلیل ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس یادگیری خودراهبر(Lounsbury & Gibson, 2006) در دانشجویان انجام شد. در این پژوهش پیمایشی توصیفی، 400 دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی (200 مرد و 200 زن) با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب شدند. دانشجویان به مقیاس یادگیری خودراهبر، مقیاس نظم‌بخشی انگیزشی (Kim, Brady & Wolters, 2018) و مقیاس پایستگی انگیزشی(Constantin, Holman & Hojbota, 2012) پاسخ دادند. در بخش نخست، نتایج تحلیل مولفه‌های اصلی، بر ساختار تک‌عاملی مقیاس، تاکید کرد. در ادامه، در حالی که نتایج تحلیل عاملی تاییدی، ساختار تک‌عاملی مقیاس را تایید کرد، نتایج تحلیل عاملی تاییدی چندگروهی نیز از هم‌ارزی جنسیتی ساختار عاملی، حمایت کرد. یافتة مربوط به آلفای کرونباخ نیز نشان داد که مقیاس از نظر درونی هماهنگ بود. نتایج مربوط به همبستگی بین یادگیری خودراهبر با نظم‌بخشی و پایستگی انگیزشی، شواهد متقتنی در دفاع از روایی همگرا مقیاس، فراهم آورد. در مجموع، مطالعة حاضر با تدارک شواهدی در دفاع از روایی و پایانی نسخه فارسی مقیاس یادگیری خودراهبر در دانشجویان نشان داد که مقیاس مزبور برای سنجش یادگیری خودراهبر در بافت دانشگاهی ایران، ابزاری قابل استفاده بود. نتایج این مطالعه، همچنین، موافق با دیگر شواهد تجربی از طریق تاکید بر برخی همبسته‌های انگیزشی یادگیری خودراهبر مانند نظم‌بخشی و پایستگی انگیزشی، در گستراندن دامنه موضوعی ایدة بسیط یادگیری خودراهبر و خودانگیخته از نقشی بنیادین، برخوردار بود.
