فصلنامه اندازه گیری تربیتی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

راهنمای نگارش مقاله

فایل ها

داوران سال 1398

داوران سال 1399

داوران سال 1400

داوران سال 1401

بررسی تحلیل عاملی تأییدی، اعتبار و روایی مقیاس خودکارآمدی اجتماعی در دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه پیام نور ، تهران، ایران

2 گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

زمینه:خودکارآمدی به عنوان یک عامل مهم در خودپنداره، نظریات انگیزشی و رفتارهای مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شده است. هدف:این مطالعه با هدف بررسی تحلیل عاملی تأییدی، اعتبار و روایی مقیاس خودکارآمدی اجتماعی در دانشجویان ایرانی صورت گرفته است. روش:این مطالعه همبستگی از نوع اعتبارسنجی بود که پرسشنامه‌های خودکارآمدی اجتماعی گریو و همکاران (2014)، خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم (1995)، بی‌تفاوتی اجتماعی، پذیرش و همبستگی اجتماعی در اختیار 750 دانشجوی دانشگاه‌های پیام نور کرمانشاه و کنگاور و دانشگاه آزاد کرمانشاه که به صورت در دسترس انتخاب شده بودند، قرار گرفت. برای محاسبه اعتبار، از روش همسانی درونی و برای سنجش روایی همزمان از همبستگی بین نمرات ابزارهای مذکور استفاده شد. برای مشخص شدن روایی سازه نیز از روش تحلیل عاملی استفاده گردید. نرم‌افزار مورد استفاده برای تحلیل داده‌ها SPSS و Amos بود. یافته‌ها:نتایج تحلیل عاملی نشان داد که اکثر گویه‌های ابزار به جز گویه‌های 4،5، 9 و 16 از بار عاملی مناسب برخوردار بوده و پنج عامل ارزش ویژه بالاتر از یک داشتند و 04/47 درصد واریانس‌های مشاهده شده را تبیین ‌کردند. این امر می‌تواند حاکی از روایی عاملی نسبتاً مناسب پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی باشد. ضرایب همبستگی نشان داد که روایی همزمان مقیاس خودکارآمدی اجتماعی با دیگر ابزارهای مذکور در حد مطلوبی بود. برای همسانی درونی نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ و دونیمه کردن به ترتیب مقادیر 83/0 و 76/0 به دست آمد. نتیجه-گیری: مقیاس خودکارآمدی اجتماعی دارای اعتبار و روایی مناسبی است و از این مقیاس می‌توان در موقعیت‌های بالینی و پژوهشی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating confirmatory Factor Analysis, reliability, and validity of the social self-efficacy scale for college students

نویسندگان [English]

  • Borzoo Amirpour 1
  • Afsaneh Shahbazirad 2

1 Department of Psychology, Faculty of Humanities, Payame Noor University, Tehran, Iran

2 Department of Psychology, Faculty of Humanities, Payame Noor University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Background: Self-efficacy is considered as an important factor in self-concept, motivational theories and health-related behaviors. Aim: This study carried out to investigate the confirmatory factor analysis, validity and reliability of social self-efficacy scale in Iranian students. Method: This correlation study was a type of validation that social self-efficacy questionnaire of Grieve et al (2014), general social self-efficacy of Schwarzer & Jerusalem (1995), social indifference, acceptance and social solidarity questionnaire were given for 750 students at Kermanshah and Kangavar University of Payam Noor and Azad Islamic University of Kermanshah that selected available manner. In order to calculate the reliability used from the internal consistency method and for assessment contemporary validity used from correlation between the scores of the mentioned tools. For determine the construct validity used factor analysis. The software used to analyze the data was SPSS and Amos. Results: The results of factor analysis showed that most of the items in the tool, except for items 4,5, 9, and 16, had an appropriate load factor and five factors had a higher value than one and were explained 47/04 % of the observed variances. This matter could indicate a fairly relevant factor of the social self-efficacy questionnaire. Correlation coefficients showed that the contemporary validity of social self-efficacy scale with other tools was good. For internal consistency by using the Cronbach's alpha method and duplicate, that the values were 0.83 and 0.76, respectively was obtained. Conclusion: The scale of social self-efficacy has a good validity and reliability, and this scale can be used in clinical and research positions

کلیدواژه‌ها [English]

  • validity
  • reliability
  • Confirmatory Factor Analysis
  • Social Self-efficacy
  • students
مراجع
ربانی باوجدان، مژگان.، ربانی باوجدان، مرجان.، نیک آذین، امیر.، کاویانی، ناهید و خضری مقدم، انوشیروان. (1391). رابطه باورهای خودکارآمدی و فراشناخت با راهبردهای مقابله در مردان سوءمصرف کننده مواد. فصلنامه روانشناسی کاربردی، 6(3)، 85-102.
نادری، حمدالله.، بنی فاطمه، حسین و حریری اکبری، محمد. (1388). الگوسازی ساختاری رابطه بین بیگانگی و بی­تفاوتی اجتماعی. مجله علوم اجتماعی،  6 (2)، 59-29.
 
Ahmadi, K, Rezapour,Y, Davoudi, F, Saberi, M. (2013). ‘Investigate of Validity and Reliability of Secondary Trauma Stress Scale for Evaluation of PTSD Symptoms in Samples of warfare Victims Wives’. Iranian Journal of War and Public Health. 5 (3); 47-57.
Caprara, G.V, Steca, P. (2005). ‘Affective and Social Self-Regulatory Efficacy Beliefs as Determinants of Positive Thinking and Happiness’. European Psychologist, 10(1), 275-286.
Erozkan, A, Deniz, S. (2012). ‘The Influence of Social Self-efficacy and Learned Resourcefulness on Loneliness’. The online journal of counseling and education, 1 (2), 21-35.
Fan, J, Meng, H, Zhao, B, Patel, T. (2012). ‘Further Validation of a Us Adult Social Self-efficacy Inventory in Chinese Populations’. Journal of Career Assessment, 20(4), 463-478.
Francis, L. (1999). ‘Happiness is a Thing Called Stable Extraversion a Further Examination of Relationship between the Oxford Happiness Inventory and Eysenks Dimensional Model of Personality and Gender’. Personality and Individual Difference, 26 (1), 5-11.
French, D.P. (2015). Self-Efficacy and Health. In : Wright JD, editor. International encyclopedia of the social & Behavioral sciences. 2 nd ed. Oxford: Elsevier; 509-514.
Gardner, D.M. (2011). Parents Influence on Child Social –Self Efficacy and Social Cognition. MA thesis, Marquette University.
Gaudiano, B.A, Herbert, J.D. (2003). ‘Preliminary Psychometric Evaluation of a New Self-Efficacy Scale and Its Relationship to Treatment Outcome in Social Anxiety Disorder’. Cognitive Therapy and Research, 27 (5), 537-555.
Grieve, R, Mahar, D. (2013). ‘Can social Intelligence be Measured? Psychometric Properties of the Troms Social Intelligence Scale –English Version’. Irish Journal of Psychology, 34 (1), 1-12.
Grieve, R, Witteveen, G, Tolan, A, Jacobson, B. (2014). ‘Development and Validation of Measure of Cognitive and Behavioral Social Self-efficacy’. Personality and Individual Differences, 59 (1),71-76.
Keyes, C.L.M. (1998).’Social Well-being’. Social and Psychology Quarterly.61 (2), 121-140.
Kim, Y.H. (2003). ‘Correlation of Mental Health Problem with Psychological Constructs in Adolescents’. International Journal of nursing studies, 40(2), 115-124.
Kobau, R, DiIorio, C. (2003). ‘Epilepsy Self-Management: A Comparison of Self-Efficacy and Outcome Expectancy for Medication Adherence and Lifestyle Behaviors among People with Epilepsy’. Epilepsy Behavior, 4 (3): 217-225.
Nedeljkovic, M, Wepfer, V, Ausfeld-Hafter, B, Writz, P.H, Streitberger, K.M. (2013). ‘Influence of General Self-Efficacy as a Mediator in Taiji-Induced Stress Reduction-Results from a Randomized Controlled Trial’. European Journal of Integrative Medicine, 5 (3), 284-90.
Rajabi, G, Abasi, G. (2011). ‘A study of Factorial Structure (Construct Validity) of the Persian Version of the Revised Shyness Scale among students’. Iranian Journal of Psychiatry Clinical Psychology. 16 (4), 456-467.
Schwarzer, R, Jerusalem, M. (1995). Generalized Self-Efficacy Scale. In S. Wright, & M. Johnston, & J. Weinman (Eds.), Measures in Health Psychology: A User’s Portfolio. Causal and Control Beliefs (35–37). Windsor, UK: Nfer Nelson.
Sherer, M, Maddux, J.E, Mercandante, B, Prentice-Dunn, S, Jacobs, B, Rogers, R.W. (1982). ‘The Self-Efficacy Scale: Construction and Validation’. Psychological Reports, 51(2), 663-671.
Smith, H. M, Betz, N.E. (2000). ‘Development and Validation of a Scale of Perceived Social Self-Efficacy’. Journal of Career Assessment, 8(3), 283-301.
Tangney, J.P, Baumeister, R.F, Boone, A.L. (2004). ‘High Self-Control Predicts Good Adjustment, Less Pathology, Better Grades, and Interpersonal Success’. Journal of Personality, 72(2), 271-322.
Thomasson, P, Psouni, E. (2010). ‘Social Anxiety and Related Social Impairment Are Liked to Self-Efficacy and Dysfunctional Coping’. Scandinavian Journal of Psychology, 51(2), 171-178.
Wei, M, Russell, D.W, Zakalik, R.A. (2005). ‘Adult Attachment, Social Self-Efficacy, Self-Disclosure, Loneliness, and Subsequent Depression for Freshman College Students: A Longitudinal Study’. Journal of Counseling Psychology, 52 (1), 602-614.
Zimmerman, B. (2000). ‘Self-Efficacy: An Essential Motive to Learn’. Contemporary Educational Psychology, 25 (1), 82-91.
 
فصلنامه اندازه گیری تربیتی
دوره 8، شماره 30
دی 1396
صفحه 47-60
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار