نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی دلاور ¹
• محمود نجفی ²

¹ هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

² هیت علمی دانشگاه سمنان

چکیده

زمینه: محققان پیشنهاد کرده‌اند که خودکارآمدی عمومی به طور قابل ملاحظه ای می‌تواند به تئوری سازمانی، تحقیق و عمل کمک کند. بنابراین، بررسی خصوصیات روان‌سنجی ابزارهای پرکاربرد از جمله خودکار آمدی بسیار حائز اهمیت است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روان‌سنجی مقیاس خودکارآمدی عمومی (GSE) شوارزر و جروسالم در کارکنان دانشگاه های دولتی شهر تهران بود. روش: به این منظور با استفاده از نمونه‏گیری خوشه‏ای چند مرحله‌ای تعداد 400 نفر از کارکنان انتخاب و به مقیاس GSE پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی به روش مؤلفه‌های اصلی آشکارا از ساختار تک عاملی GSE حمایت کرد. این عامل 63/47 درصد از واریانس کل آزمون را تبیین نمود. برای محاسبه اعتبار همگرای GSE از اجرای همزمان GSE و مقیاس خودکارآمدی شرر استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان همبستگی بین دو مقیاس مذکور 80/0 است که در سطح 01/0>p معنی‌دار می‌باشد. پایایی مقیاس GSE با روش همسانی درونی برای کل آزمودنی‌ها 87/0، برای مردان 85/0 و برای زنان 88/0 است که قابل قبول و رضایت بخش است. میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی کارکنان به ترتیب 50/30 و 64/4 به دست آمد. مقیاس GSE برای کارکنان دانشگاه یک مقیاس تک عاملی است و از اعتبار و پایایی رضایت بخشی برخوردار می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به این نتایج و همچنین دارا بودن سابقه پژوهشی معتبر در سطح جهانی می‌توان نتیجه گرفت که مقیاس GSE ابزار مناسبی برای اندازه‌گیری خودکارآمدی در بین کارکنان دانشگاه می‌باشد و می‌توان از آن در پژوهش‌ها استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

• مقیاس خودکارآمدی عمومی
• خصوصیات روان‌سنجی
• اعتبار
• پایایی

عنوان مقاله [English]

The psychometric properties of the general self efficacy scale among university staff

نویسندگان [English]

• ali delavar ¹
• mahmud najafi ²

¹

²

چکیده [English]

background: researchers have suggested that the general self efficacy can substantially contribute to organizational theory research and practice. Therefore it is important to study the psychometric properties of schwarzer and jerusalems general self efficacy scaleamong staff of the state universities in Tehran. Method: 400 employees who completedthe GSE scale were selected using multistage cluster sampling method. Results: the results of principle components analysis obviously supported the one factor structure of GSE. Conclusion: considering the results as well as the authentic history of research on the GSE scale at a global level it can be concluded that the GSE is an appropriate instrument to measure self efficacy of university staff that can be used in other researches.

کلیدواژه‌ها [English]

• general self efficacy scale
• psychometrics properties
• validity
• reliability