تأثیر به‌کارگیری کارپوشه الکترونیکی بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی(مستخرج از پایان نامه)

2 دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی

3 استادیار دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

کارپوشه الکترونیکی مجموعه‌ای از شواهد و مستندات دیجیتالی و الکترونیکی دانشجویان است که کوشش، پیشرفت و موفقیت تحصیلی آنها را در یک دوره آموزشی یا در یک درس نشان می‌دهد. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر به‌کارگیری کارپوشه الکترونیکی بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بوده، جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی تشکیل داده‌اند که در نیمسال دوم سال تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل بودند.نمونه پژوهش هم شامل دو کلاس از مقطع کارشناسی ارشد بود که به‌صورت در دسترس انتخاب گردیده‌اند. تعداد دانشجویان هر کلاس 18 نفر، و کل تعداد نمونه 36 نفر بودند که به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین ‌شده‌اند. همچنین برای اندازه‌گیری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی آزمودنی‌ها از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990) استفاده‌شده است. درابتدای ترم از هردو گروه در شرایطی یکسان پیش‌آزمونی به عمل آمد و سپس گروه آزمایش به مدت یک‌ترم در معرض متغیر مستقل قرار گرفت و درنهایت در پایان‌ترم جهت بررسی تغییرات حاصله پس‌آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید. برای تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از روش تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش‌یافته است. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که کارپوشه الکترونیکی یکی از ابزارهای یاددهی، یادگیری و سنجش است که در آن یادگیرندگان به فعالیت بیشتر ترغیب شده و درنهایت به موفقیت‌های بیشتری در یادگیری و مهارت‌های مربوط به آن نائل می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Parallel Analysis: A Method of Determining the Number of Factors

نویسندگان [English]

  • Ali Dana 1
  • Mohammad Reza Nili Ahmadabadi 2
  • Mohammad Hasan Amir Teimoori 3
1 MA Student of Educational Technology, Allameh Tabataba’i University
چکیده [English]

Numerous studies use the Exploratory Factor Analysis (EFA) method to reduce the data. Determination of the true number of retainable factors is the most crucial problem confronting researchers when using EFA. Common methods usually under/overestimate the number of factors. Objective: The present research aims to evaluate the common methods of determining the number of retainable factors and also introduce Parallel analysis (PA), as one of the most accurate methods of doing so. Method: The Parallel Analysis methodwas illustrated step by step using authentic examples with Syntax programming in SPSS. Results: The results showed that Parallel Analysis was an accurate method of determining the number of factors; however, its application is limited. Conclusion: Despite being accurate, PA is not well-known to researchers; in part, because it is not included as an analysis option in most popular statistical packages. Therefore, this paper elaborated on how to apply PA. The authors hope this effective method will be applied more in the future.

کلیدواژه‌ها [English]

  • validity
  • exploratory factor analysis
  • Parallel Analysis

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار