نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه روان شناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

3 کارشناسی ارشد، مشاوره و راهنمایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

چکیده

خرد، یکی از بالاترین فضایل است و در گستره وسیعی از حوزه فعالیت‌های اجتماعی، درنهایت باعث بهبود خود و جامعه می‌شود. هدف این پژوهش، مطالعه ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس خرد سن‌دیگو (SD-WISE)(توماس و همکاران، 2019) است. به همین منظور نمونه‌ای شامل 350 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی (223زن و132 مرد) با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. این نمونه به سؤالات مقیاس SD-WISE که شامل شش مؤلفه؛ بینش، مدیریت هیجان، رفتار جامعه‌پسند، قاطعیت، مشاوره اجتماعی، و نسبی‌گرایی ارزش‌ها است پاسخ دادند. در بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی این مقیاس، از مشخصه‌های آماری، تحلیل سؤال، ضرایب پایایی، تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی استفاده شد. پایایی پرسشنامه بر اساس آلفای کرونباخ برابر با 81/0 محاسبه شد. میزان همبستگی میان این مقیاس با مقیاس خرد سه بعدی آردلت 56/0 به دست آمد که نشان‌گر روایی ملاکی پرسشنامه بود. نتایج نشان داد پس از چندین بار اجرای تحلیل عاملی و استخراج راه‌حل‌های گوناگون، تعداد 5 عامل با روش واریماکس استخراج شد. درصد پوشش واریانس مشترک بین متغیرها برای این شش عامل بر روی‌هم، 236/54 درصد کل واریانس متغیرها را تبیین می‌کند. همچنین به‌منظور تأیید عامل‌های استخراج‌شده، مدل تحلیل عامل تأییدی اجرا شد. برای این منظور دو مدل ساختار عاملی نسخه اصلی و ساختار عاملی استخراج‌شده از طریق مدل اندازه‌گیری لیزرل، مقایسه و بررسی شد. شاخص‌های برازش نشان داد که مدل پنج عاملی استخراج‌شده نسبت به مدل اصلی از برازش مطلوبی با داده‌ها برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the psychometric properties of the San Diego wisdom scale

نویسندگان [English]

  • Fariborz Dortaj 1
  • moslem daneshpayeh 2
  • fatemeh shakvari vosta 3

1 Professor of Educational Psychology, Allameh Tabatabai University

2 PhD student in Educational Psychology, Allameh Tabatabai University

3 masterM.Sc., Counseling and Guidance, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran

چکیده [English]

Wisdom is one of the highest virtues and in the vast range of social activities, it ultimately improves itself and society. this study was aimed to examine the psychometric properties of The San Diego Wisdom Scale (SD-WISE). For this purpose, a sample of 350 students of Allameh Tabatabai University (223 females and 132 males) was selected by Stratified random sampling. and answered the SD-WISE questions, which consists of the six components of Social Advising, Emotional Regulation, Decisiveness, Insight, Pro-Social Behaviors, Tolerance for Divergent Values. The statistical characteristics, item analysis, validity coefficients, and exploratory and confirmatory factor analysis were used to assess the psychometric properties of the scale. The reliability of the questionnaire was calculated based on Cronbach's alpha equal to 0.81. The correlation between this scale and the three-dimensional wisdom scale was 0.56, which indicates the validity of the questionnaire.The results showed that after several runs of factor analysis and extraction of different solutions, five factors were extracted using the varimax method. Percentage of the variance shared by variables for the five factors, overall, can explain 54.236 percent of the total variance of variables. In addition, the model of confirmatory factor analysis was used to confirm the extracted factors, for which two models were compared and evaluated: the factor structure of the original version and the factor structure derived using the LISREL measurement model. The fit indices showed that the derived five-factor model has better fitness to the data than the original model.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Reliability
  • wisdom
  • Factor Structure
  • San Diego Wisdom Scale
 
Ardelt, M. (1997). Wisdom and life satisfaction in old age. The Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences, 52(1), 15-27.
Ardelt, M. (2003). “Empirical assessment of a three-dimensional wisdom scale”. Research on Aging, 25(3), 275–324.
Ardelt, M. (2004). “Wisdom as expert knowledge system: A critical review of a contemporary operationalization of an ancient concept”. Human Development, 47(5), 257–285. doi:10.1159/000079154
Baltes, P. B., & Staudinger, U. M. (2000). Wisdom: A metaheuristic (pragmatic) to orchestrate mind and virtue toward excellence. American psychologist, 55(1), 122-136.
Bangen, J, Meeks, W, & Jeste, V. (2013). “Defining and assessing wisdom: A review of the literature”. American Journal of Geriatric Psychiatry. 21(12), 1254–1266.
Brown, C. (2004). “Learning across campus: How college facilitates the development of wisdom”. Journal of College Student Development, 45(2), 134-148.
Ferrari, M, Kahn, A, Benayon, M, Nero, J. (2011). “Phronesis, Sophia, and Hochma: developing wisdom in Islam and Judaism”. Res. Hum. Dev, 8 (2), 128e148.
Glück, J., König, S., Naschenweng, K., Redzanowski, U., Dorner-Hörig, L., Straßer, I., & Wiedermann, W. (2013). How to measure wisdom: Content, reliability, and validity of five measures. Frontiers in psychology, 4, 405.
Jeste, D. V., & Vahia, I. V. (2008). Comparison of the conceptualization of wisdom in ancient Indian literature with modern views: Focus on the Bhagavad Gita. Psychiatry: Interpersonal and Biological Processes, 71(3), 197-209.
Jeste, V., Ardelt , M., Blazer, D., Kraemer, C., Vaillant, G., Meeks, W. (2010). “Expert consensus on characteristics of wisdom: a Delphi method study”. Gerontologist 50 (5), 668-680.
Kramer, A. (1990). “Conceptualizing wisdom: The primacy of affect-cognition relations. In R. J. Sternberg (Ed.), Wisdom: Its nature, origins, and development (pp. 279–313)”. New York: Cambridge University Press.
Meeks, T., Jeste, D. (2009). “Neurobiology of Wisdom?: A Literature Overview”, Arch Gen Psychiatry. 2009 April; 66(4): 355–365. doi:10.1001/archgenpsychiatry.
Peterson, C., & Seligman, P. (2004). “Character strengths and virtues: A handbook and classification”. Oxford: Oxford University Press.
Staudinger, U. M., & Glück, J. (2011). Psychological wisdom research: Commonalities and differences in a growing field. Annual review of psychology, 62, 215-241.
Sternberg, J. (1985). “Implicit theories of intelligence, creativity, and wisdom”. Journal of Personality and Social Psychology. 49(3), 607–627. doi:10.1037/0022-3514.49.3.607
Sternberg, R. J. (1998). “A balance theory of wisdom”. Review of General Psychology, 2, 347–365.doi:10.1037/1089-2680.2.4.347
Sternberg, J. (2001a). “How wise is it to teach for wisdom? A reply to five critiques”. Educational Psychologist. 36(4), 269– 272. doi:10.1207/S15326985EP3604_8
Sternberg, J. (2003). “What Is an “Expert Student?”. Educational Researcher, 32(8), 5–9. doi:10.3102/001318 9X032008005
Taylor, M., Bates, G., Webster, D. (2011). “Comparing the psychometric properties of two measures of wisdom: predicting forgiveness and psychological well-being with the Self-Assessed Wisdom Scale (SAWS) and the Three-Dimensional Wisdom Scale (3D-WS)”. Exp. Aging Res. 37 (2), 129e141.
Thomas, M., Banegan. K., Palmer, B., Martin. A., Avanzino, J., Depp. C., Glorioso, D., Daly, R., Jeste, D. (2017). “ A new scale for assessing wisdom based on common domains and a neurobiological model: The San Diego Wisdom Scale (SD-WISE)”. Journal of Psychiatric Research, 108, 40-47.
Webster, D. (2003). “An exploratory analysis of a self-assessed wisdom scale”. Journal of Adult Development, 10(1), 13–22.
Webster, D. (2007). “Measuring the character strength of wisdom”. Journal of Aging and Human Development, 65(2), 163–138.
van deVijver, F, & Leung, K. (1997). “Methods and data analysis for cross- cultural research”. Thousand Oaks, CA: Sage.