اسلاوین، رأی. (1389). روانشناسی تربیتی – نظریه و کاربست. ترجمه: یحیی سید محمدی. تهران: روان.
چناری، سمیرا؛ یوسفی، فریده. (1393). ابعاد خودکارآمدی نوجوانان در گونههای مختلف خانواده در مدل بافت نگر فرآیند و محتوای خانواده، نشریه روشها و مدلهای روانشناختی، 5(18)، 1-24.
حسنزاده، مریم. (1392). پیشبینی سبک تدریس از طریق ادراک از خوشبینی علمی دبیران و دانشآموزان. پایاننامه کارشناسی ارشد برنامهریزی درسی. دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
روحی، قنبر؛ آسایش، حمید؛ بطحایی، سید احمد؛ شعوری بیدگلی، علیرضا؛ بادله، محمدتقی؛ رحمانی، حسین. (1392). ارتباط خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی در بین گروهی از دانشجویان علوم پزشکی. مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی یزد، (8)1،45-51.
کدیور، پروین. (۱۳82). روانشناسی تربیتی. تهران: سمت.
گال، مردیت؛ بورگ، والتر؛ و گال، جویس. (1386) روشهای تحقیق کمّی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی. ترجمه احمد نصر و دیگران. تهران: سمت.
لطفآبادی، حسین (1388). روششناسی پژوهش در روانشناسی و علومتربیتی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
Adams, C.M., Forsyth, P.B. & Mitchell, R.M. (2009). The formation of parent-school trust: A multilevel analysis. Educational Administration Quarterly. 45(1), 4-33.
Ashton, P. T., & Webb, R. B. (1986). Making a difference: Teachers’ sense of efficacy and student achievement. New York: Longman.
Bandura, A. (1993). Perceived Self- Efficacy in cognitive development and Functioning. Educational Psychologist, 28(1), 14-117.
Coleman, J. S., Campbell, E. Q., Hobson, C. J., McPartland, J., Mood, A. M., Weinfeld, F. D., et al. (1977). Equality of educational opportunity. Washington, DC: U.S. Government Printing Office.
Goddard, R. G. (2000). The education of looked after children, Child & Family Social Work, 5(1), 79-86.
Hoy, A. W., & Hoy, W. K. (2009). Instructional leadership: A research-based guide to learning in schools 3rd edition. Boston: Allyn and Bacon.
Hoy, W. K., & Smith, P. A. (2007). Influence: A key to successful leadership. The International Journal of Educational Management, 21, 172–176.
Hoy, W. K., Tarter, C. J., & Woolfolk Hoy, A. (2008). Academic optimism of schools: A force for student achievement. American Educational Research Journal, 43(3) 425-446.
Messick, P. P. (2012). Examining relationships among enabling school structures, academic optimism and organizational citizenship behaviors (Doctoral dissertation, Auburn University).
Muris, P. (2001). A brief questionnaire for measuring self- efficacy in youths. Journal of Psychology and Behavioral Assessment, 23(3), 145-149.
Oladayo, O. T. (2012). Achieving Psycho-Social Adjustment of Students with Special Needs Through Inclusive Education. Nigerian Journal of Empirical Studies in Psychology and Education (NJESPE), 1(13), 179-188.
Pajares, F. (1996). Self-Efficacy Beliefs and Mathematical Problem-Solving of Gifted Student Contemporary. Contemporary Educational Psychology, 21(4):325–344.
Pool, L. D., & Qualter, P. (2012). Improving emotional intelligence and emotional self-efficacy through a teaching intervention for university students. Learning and Individual Differences, 22(3), 306-312.
Ross, J. A. (1992). Teacher efficacy and the effect of coaching on student achievement. Canadian Journal of Education, 17(1), 51–65.
Salehi, M., Abdollai, M., Abolfazli,E., & Taghvaei,E. (2014). Study the Relationship between Academic Optimism of Teachers and Their Efficacy. International Journal of Management and Humanity Sciences, 3 (9), 2985-2989.
Sezgin, F,. Erdogan, O. (2015). Academic Optimism, Hope and Zest for Work as Predictors of Teacher Self-efficacy and Perceived Success, Educational Sciences: Theory & Practice, 15(1): 7-19.
Woolfolk Hoy, A., Davis, H., & Pape, S. (2006). Teachers’ knowledge, beliefs, and thinking. In P. A. Alexander & P. H, Winne (Eds.), Handbook of educational psychology (2nd ed., pp. 715-737). Mahwah, NJ:Erlbaum.
Woolfolk, A. (2012). Educational psychology (11th ed.). Columbus, OH, Pearson: Merrill.