نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 . نویسنده مسئول، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
2 . عضو هیأت علمی دانشگاه تهران.
چکیده
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به دنبال شناسائی عناصر تشکیل دهنده بهرهوری آموزشی اعضای هیأت علمی، ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش بهرهوری آموزشی اعضای هیأت علمی بوده است. روش:آمیخته (استفاده از گروه کانونی و روش تحلیل عاملی). جامعه آماری این تحقیق عبارتند از: اعضای هیأت علمی پیمانی، رسمی- آزمایشی و رسمی ـ قطعی (زن و مرد) شاغل در دانشکدههای دهگانه علوم انسانی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 87-1386. نمونه مورد مطالعه براساس روش تصادفی طبقه ای به تعداد 200 نفر انتخاب شدند. تعدادی از پرسشنامههای عودت داده شده به علت نقص در داده‌ها کنار گذاشته شدند. در نهایت 137 پرسشنامه تکمیل شده مورد بررسی وتحلیل قرار گرفت. تهیه مقیاس سنجش بهرهوری آموزشی اعضای هیأت علمی در سه مرحله به شرح زیرانجام شد: الف) تحلیل نتایج حاصل از مطالعه پیشینه تحقیق برای بدست دادن مؤلفه های تشکیل دهنده بهرهوری آموزشی.ب) تهیه گویههای پرسشنامه برای اجرای اولیه.ج)اجرای نهایی واعتباریابی مقیاس سنجش بهرهوری آموزشی: پس از اجرای مراحل اول و دوم پژوهش، با اجرای مقدماتی پرسشنامه بر روی نمونه محدودی از جامعه آماری و تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده اصلاحات لازم در نسخه اولیه پرسشنامه به عمل آمد. پیش نویس اولیه نسخه اصلاح شده براساس نظر تیم پژوهشی و چند تن از صاحبنظران سنجش، تهیه شد. حاصل این مرحله از پژوهش تدوین ابزار نهایی برای اجرای مرحله میدانی پژوهش بود.ضریب اعتبار مجموعه سنجه های مقیاس از طریق آلفای کرانباخ به میزان 92/0 محاسبه شد. جهت بررسی روایی مقیاس ازتحلیل عاملی به روش مؤلفه های اصلی استفاده شده است.یافته‌ها: حاصل این تحقیق شناسائی عناصر تشکیل دهنده بهرهوری آموزشی در 8 دسته می‌باشد. همچنین مقیاسی در42 گویه ساخته شد که با استفاده از آن می‌توان بهرهوری آموزشی اعضای هیأت علمی را اندازه گیری و در سطح گروه آموزشی و دانشکده مورد تحلیل قرار داد. این مقیاس 65 درصد واریانس کل متغیر مورد نظر را تبیین می‌کند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Construction and Validation of a Scale for Measuring Educational Efficiency of Faculty Members
نویسندگان [English]
- hossein abodllahi 1
- abas bazargan 2
چکیده [English]
Objective: The present study aims at identifying the components of educational efficiency of faculty members, and construction and validation of a scale for measuring their educational efficiency.
Method: A mixed method was used (focus groups and factor analysis). The population consisted of faculty members (contractual, formal-probationary, and formal-permanent) working at 10 Humanities Faculties at the University of Tehran during the academic year 2007-08. The sample (size=200) was selected using stratified random sampling. Some questionnaires were excluded due to inadequate data. Finally, 137 complete questionnaires were analyzed.
Faculty Member’s Educational Efficiency Scale was prepared in three stages as follows:
1) Analysis of results from previous studies for identifying the components of education efficiency; 2) Preparation of questionnaire items for initial implementation; 3) Final implementation and validation of educational efficiency scale
After the first and second stages, the questionnaire was initially implemented in a small sample group, and the results were used to make the necessary revisions in the basic version of the questionnaire. The initial draft of the revised version was developed considering comments from the research team and measurement experts. The result was a final instrument intended for field research. The validity coefficient of scale measures was 0.902 using Cronbach’s alpha. To determine the validity of the scale, principal components factor analysis was used. Findings: The result of the study was the identification of the components of educational efficiency in eight categories. In addition, a 42-item questionnaire was developed to measure the educational efficiency of faculty members at the level of departments and faculties. The scale explains 65% of the total variance of the variable.
کلیدواژه‌ها [English]
- Keywords: Construction and Validation of a Scale
- Efficiency Measurement
- Education Efficiency of Faculty Members
)