معصومه السادات ابطحی؛ سیمین فرشادفر
چکیده
هدف این مطالعه بررسی تاثیر بازیهای آموزشی بر اساس مدل برنامهریزی چندبعدی بر کاهش اضطراب و بهبود مهارتهای خودیاری فراگیران پیش دبستانی بود. روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مراجعه کننده به پیش دبستانی در شهر کهگیلویه و بویر احمد بود که از بین آنها 40 نفر (20 نفر گروه گواه و 20 نفر آزمایش) با استفاده از شیوه ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی تاثیر بازیهای آموزشی بر اساس مدل برنامهریزی چندبعدی بر کاهش اضطراب و بهبود مهارتهای خودیاری فراگیران پیش دبستانی بود. روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مراجعه کننده به پیش دبستانی در شهر کهگیلویه و بویر احمد بود که از بین آنها 40 نفر (20 نفر گروه گواه و 20 نفر آزمایش) با استفاده از شیوه نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس- نسخه والد و مقیاس مهارتهای خودیاری دانشگاه ایالت (1992) بود. برای تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS و از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بازیهای آموزشی بر اساس مدل برنامهریزی چندبعدی بر کاهش مولفههای اضطراب (ترس از جراحتهای جسمانی، هراس اجتماعی، اختلال اضطراب تعمیم یافته، وسواس-بیاختیاری) تاثیر مثبت و معناداری داشت. همچنین، بازیهای آموزشی بر اساس مدل برنامهریزی چندبعدی بر بهبود مهارتهای خودیاری تاثیر مثبت و معناداری داشت. بنابراین با توجه به یافتهها پیشنهاد میگردد که بازیهای متنوع با کاربردهای آموزشی و مبتنی بر برنامه-ریزی چندبعدی توسط برنامهریزان دوره پیش دبستانی طراحی شود