مهرانه سلطانی نژاد؛ فریبرز در تاج
دوره 3، شماره 12 ، تیر 1392، ، صفحه 199-222
چکیده
زمینه: اضطراب امتحان به عنوان عامل مهمی است که می‌تواند عملکرد در آزمون را مختل و منجر به افت تحصیلی شود. هدف: مطالعه حاضر فراتحلیلی بر مطالعات انجام شده در زمینه روشهای درمانی به کار رفته در کاهش اضطراب امتحان بود. روش: بدین منظور از فراتحلیل به عنوان یک تکنیک آماری جهت جمعآوری، ترکیب و خلاصه نمودن پژوهش‌های انجام شده در زمینه ...
بیشتر
زمینه: اضطراب امتحان به عنوان عامل مهمی است که می‌تواند عملکرد در آزمون را مختل و منجر به افت تحصیلی شود. هدف: مطالعه حاضر فراتحلیلی بر مطالعات انجام شده در زمینه روشهای درمانی به کار رفته در کاهش اضطراب امتحان بود. روش: بدین منظور از فراتحلیل به عنوان یک تکنیک آماری جهت جمعآوری، ترکیب و خلاصه نمودن پژوهش‌های انجام شده در زمینه مورد نظر استفاده گردید که 45 مطالعه مناسب جمعآوری شد. پس از ورود اطلاعات به نرم افزارCMA2 و تحلیل حساسیت یک مطالعه که نسبت به سایر مطالعات پرت بود از جمع مطالعات حذف و در نهایت 44 مطالعه تحلیل شد. یافته‌ها: اندازه اثر در مدل تصادفی برای کل روشهای درمانی 0.68 برای روشهای رفتاری 0.84، روشهای شناختی 0.75، روشهای شناختی-رفتاری 0.43، آموزش مهارت‌ها 0.49 و ترکیب شناختی-رفتاری و آموزش مهارت 0.58 به دست آمد که با توجه به معیار کوهن تنها اندازه اثر روش رفتاری زیاد گزارش می‌شود، اندازه اثر دو روش شناختی و ترکیب شناختی- رفتاری با آموزش مهارت بالاتر از متوسط است و دو روش شناختی- رفتاری و آموزش مهارت اندازه اثر پایین‌تر از متوسط را کسب کرده‌اند. با توجه به معنیداری آماره Q متغیرهای جنس، جامعۀ آماری، ابزار پژوهش، روش نمونهگیری، روش تحقیق، تعداد جلسات درمان و مقطع تحصیلی افراد نمونه به عنوان متغیرهای تعدیل گر وارد تحلیل شدند. در مدل اثرات تصادفی نقش میانجیگری متغیرهای جنس، جامعۀ آماری، ابزار پژوهش، روش نمونهگیری و تعداد جلسات درمان در سطح 0.01 معنیدار شد. بحث و نتیجهگیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان می‌دهد که از بین روشهای درمانی مورد استفاده در کاهش اضطراب امتحان موفقیت روش رفتاری و سپس شناختی بیش از روشهای دیگر بوده است و درمانگران باید به این روشها توجه بیشتری داشته باشند. همچنین پژوهشگران در پژوهش‌های آینده خود متوجه نقش تعدیل کننده های ذکر شده در بالا باشند.
