چکیده
زمینه: فرایند آموزش یعنی یاددهی و یادگیری را میتوان حاصل تعامل هر سه عنصر معلم، شاگرد و محتوا در نظر گرفت. بیشتر یادگیریها و آموزشهای کلاسی از طریق تعامل صورت میگیرد از این رو وجود تعامل برای ایجاد جوامع یادگیری، اساسی و بنیادی است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت تعامل در برنامه درسی الکترونیکی دانشگاه صنعتی خواجه ...
بیشتر
چکیده
زمینه: فرایند آموزش یعنی یاددهی و یادگیری را میتوان حاصل تعامل هر سه عنصر معلم، شاگرد و محتوا در نظر گرفت. بیشتر یادگیریها و آموزشهای کلاسی از طریق تعامل صورت میگیرد از این رو وجود تعامل برای ایجاد جوامع یادگیری، اساسی و بنیادی است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت تعامل در برنامه درسی الکترونیکی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی صورت گرفته است.
روش: روش مورد استفاده در این پژوهش روش تحقیق پیمایشی مقطعی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان رشته های مهندسی کامپیوتر، مهندسی صنایع و مهندسی فناوری اطلاعات و همچنین کلیه اساتید و آموزشیاران دوره های آموزش الکترونیکی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی است که در سال تحصیلی 89-1388 در این مرکز آموزشی مشغول تحصیل و تدریس بودند. برای گرد آوری دادهها از پرسشنامههای محقق ساخته استفاده گردید. یافتهها: تجزیه و تحلیل دادهها که با استفاده از آمار توصیفی و آمار استباطی انجام گرفت نشان داد که تعامل میان استاد، دانشجو و محتوا در برنامه درسی الکترونیکی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در سطح پایینتر از میانگین قرار دارد.